Op een speelse manier werken met (nacht) dromen versterkt de brug naar de innerlijke wereld, maar waarom zou je dit doen? 

Behalve dat het heel leuk is, zijn dromen ervaringen waarin kind en volwassene niet alleen de dag verwerken, dromen functioneren ook compensatoir; dromen maken de onbewuste processen zichtbaar door middel van avontuurlijke verhalen en symboliek. Deze uiten zich in zowel nachtmerries als fantastische dromen. Zonder er analytisch op in te gaan, maar door juist mee te gaan met de imaginatie, krijgen kinderen de ruimte om te spelen met deze rijke innerlijke wereld en mogen de dingen die ze (eventueel) dagelijks onderdrukken, op het toneel verschijnen.

Inspiratie

Deze methodiek is ontstaan door het luisteren naar en het spelen met dromen door moeder Suzanne en dochter Flo. Door het werken met dromen kreeg de onderliggende problematiek/druk in Flo ruimte. Er ontstond een bewustere brug tussen het innerlijk en uiterlijk leven wat zich uitte in meer zelfvertrouwen, verbinding en expressie.

Het werken met dromen komt voort uit de psychologie van Carl G Jung en is integraal onderdeel van de Jungiaanse psychoanalyse. In de Jungiaanse psychoanalyse met kinderen wordt in individuele sessies voornamelijk gebruik gemaakt van dromen en zandspel. Nadruk wordt gelegd op het verbinden met beelden en symbolen en het werken vanuit het gevoel. Afhankelijk van leeftijd wordt de bewustzijnsfunctie in min of meerdere mate erbij betrokken. Het verbinden van toneel en dromen heeft een eeuwenoude traditie geworteld in de Eleusinische mysteriën van het oude Griekenland. Veel van deze eeuwenoude traditie is verloren gegaan omdat het mondelings werd doorgegeven en onderdeel was van de vrouwelijke mystiek toebehorend aan de godinnen Demeter, Persephone en de god Dionysus. De traditie waarborgde de initiatie rites van jong en oud die via ‘kleine’ en ‘grote’ mysteriën zouden leiden tot zelfrealisatie. Fundamenteel aan deze rites was de verbinding met de aarde als goddelijk.